Het Horologium

Voor het Ustrinum (het omheinde gebied met een fundament in het midden ter herdenking van de openbare verbranding van de keizers en hun families) op de Via degli Uffici del Vicario bevinden zich de resten van de Zuil van Antoninus Pius, die is gebouwd ter nagedachtenis van de in 161 n.Chr. overleden keizer. De zuil zelf was vermoedelijk Corintisch. Van bijzonder belang is de sokkel met reliëfs. Een zijde stelt de apotheose van de keizer en zijn vrouw Faustina voor. Ze worden naar de hemel gedragen door een gevleugelde geest. Verder houdt Mars de obelisk van het nabijgelegen Horologium in zijn hand en ook Roma is afgebeeld. De stijl is meer conventioneel en getuigd van hardheid en stijfheid, wat kenmerkend is voor een allegorie. De andere zijden hebben twee bijna identieke reliëfs, waarbij een totaal andere, meer narratieve stijl wordt gebruikt. Hierop wordt een decursio afgebeeld, de rituele optocht rond de branstapel en de militaire parade bij het einde van de begrafenis. Op de Piazza Montecitorio staat nu een obelisk die toebehoorde aan Psammeticus II (594-589 v.Chr.) en in 30 v.Chr. vanuit de grote Tempel van Heliopolis naar Rome werd overgebracht, toen Egypte geannexeerd werd door het keizerrijk. Het Horologium, dat is ontworpen door de wiskundige Novius Facundus, nam een groot gebied in beslag tegenover de Ara Pacis (tussen de huidige Piazza S. Lorenzo en Piazza del Parlamento). Op het travertijnen plaveisel stonden de Griekse bronzen letters en tekens van de zodiak, zoadt de schaduw van de obelisk om twaalf uur 's middags het uur, de dag en maand aangaf.